A Maçonaria em Construção – Parte 1
La Masonería en Construcción - Parte 1
“É
preciso deixar passar o que passa e retornar ao que permanece”. Jean-Yves
Leloup. Apocalipse – Clamores da revelação.
"Es necesario dejar pasar lo que pasa y volver a lo que permanece". Jean-Yves Leloup - Apocalipsis - Clamores de la revelación.
As mais diversas organizações
maçônicas possuem um corpo de conceitos em comum, o que as fazem se
reconhecerem mutuamente como regulares. Trataremos neste nosso encontro de
alguns destes conceitos comuns e relativos à Maçonaria em Construção.
Las más diversas organizaciones masónicas poseen un cuerpo de conceptos en común. Trataremos en este artículo de algunos de estos conceptos relativos a la Masonería en Construcción.
As organizações maçônicas trabalham para a construção de uma sociedade onde um governo, organizado da melhor maneira possível, proporciona ótimas condições de vida a um povo equilibrado e feliz. Assim, o objetivo último é a obtenção de uma sociedade justa e perfeita; o mundo sagrado em contrapartida ao mundo profano em que atualmente vivemos.
Las organizaciones masónicas trabajan para la construcción de una sociedad donde un gobierno, organizado de la mejor manera posible, proporciona óptimas condiciones de vida a un pueblo equilibrado y feliz. Así, el objetivo último es la obtención de una sociedad justa y perfecta, el mundo sagrado en contrapartida al mundo profano en que actualmente vivimos.
Este mundo sagrado é simbolizado nas sessões maçônicas, pela loja e pelo rito observado nos trabalhos em loja aberta. A busca da sociedade justa e perfeita fundamenta-se na crença de que existe a possibilidade de nos relacionarmos uns com os outros de modo fraterno. E a crença de que existe a possibilidade da construção de uma sociedade de irmãos livres e iguais perante a Ordem.
Este mundo sagrado es simbolizado en las sesiones masónicas por la logia y por el rito observado en los trabajos de logia abierta. La búsqueda de la sociedad justa y perfecta se fundamenta en la creencia de que existe la posibilidad de relacionarnos unos con otros de modo fraterno. Existe la posibilidad de la construcción de una sociedad de hermanos libres e iguales ante la Orden.
A metodologia empregada para a realização deste projeto de mundo, justo e perfeito, não contempla conspiração e nem revolução pela força. Ao contrário, devem-se observar as leis do estado em que a organização maçônica encontra-se estabelecida. A crença é na eficácia do exemplo: constroem-se lojas justas e perfeitas no meio da sociedade atual – injusta e imperfeita; no mundo profano.
La metodología empleada para la realización de este proyecto de mundo justo y perfecto no contempla conspiración ni revolución por la fuerza. Al contrario, se deben observar las leyes del estado en que la organización masónica se encuentra establecida. La creencia es la eficacia del ejemplo. Se construyen logias justas y perfectas en medio de la sociedad actual - injusta e imperfecta, del mundo profano.
Os gritos que ouvimos: as denúncias, os processos judiciais, as tentativas de correções, as punições, etc. Os gritos que ouvimos nos lembram de que não existe outro lugar para começarmos a construção da sociedade - que desejamos para nós e para os nossos filhos - além daquela em que existimos.
- Los gritos que oímos: las denuncias, los procesos judiciales, las intenciones de correcciones, los castigos, etc. Los gritos que oímos nos recuerdan que no existe otro lugar para comenzar la construcción de la sociedad que deseamos para nosotros y para nuestros hijos - más allá de aquella en la que vivimos.
Esta atitude em busca de uma vida plena de paz, sem fugir das situações concretas do mundo em que vivemos, vem caracterizando as organizações maçônicas ao longo dos séculos. Nunca é demais lembrar que é a partir do interior que algo pode mudar. Não é negando o mundo que nos cerca – sem audição para os gritos - que poderemos mudar. Nós também somos parte deste mundo e destes gritos.
Esta actitud en busca de una vida plena de paz sin escapar de las situaciones concretas del mundo en que vivimos viene caracterizando las organizaciones masónicas a lo largo de los siglos. Nunca está demás recordar que es a partir de lo interior que algo puede cambiar. No es negando el mundo que nos rodea - sin escuchar los gritos - que podremos cambiar. Nosotros también somos parte de este mundo y de esos gritos.
As organizações maçônicas preceituam que, se for aceito, no interior de cada obreiro existe a possibilidade de realização da utopia maçônica: um mundo justo e perfeito. Então, mediante uma nova atitude de acolhida do que cada um é por inteiro, será possível ser mãe e, simultaneamente, parteiro do novo. Parece complicado, mas é simples. Só conhecendo o que somos, e nos respeitando, neste conhecimento. Nele, poderemos evoluir na direção de uma vida melhor.
Las organizaciones masónicas preceptúan que en el interior de cada obrero existe la posibilidad de realización de la utopía masónica - un mundo justo y perfecto -, entonces mediante una nueva actitud de acogida de lo que cada uno es en su totalidad, será posible ser madre y simultáneamente partero de lo nuevo. Parece complicado, pero es simple, solo conociendo lo que somos y respetando este conocimiento podremos evolucionar en la dirección de una vida mejor.
A tradição, atualizada no cântico do poeta Jean-Yves Leloup, nos lembra que para chegar ao oásis é necessário atravessar o deserto.
La tradición, actualizada en el cántico del poeta Jean-Yves Leloup, nos
recuerda que para llegar al oasis es necesario atravesar el desierto.
Modelo proposto: a Maçonaria destinada aos escolhidos ou eleitos mediante critérios de méritos.
Modelo propuesto: La Masonería destinada a los elegidos o electos mediante
criterios de méritos.
A maçonaria concreta somos todos nós, os obreiros regulares ou não. Isto é equivalente a constar que as pedras com as quais estamos construindo a maçonaria, somos nós mesmos. Mas, se continuarmos, muitas vezes, sendo imperfeitos e injustos, pedras brutas, a sociedade que construímos não poderá ser justa e perfeita. Portanto, para o projeto tenha êxito é necessário lapidar as pedras.
La masonería concreta somos todos nosotros, los obreros regulares o no. Esto es
equivalente a afirmar que las piedras con las que estamos construyendo la
masonería, somos nosotros mismos. Pero, si continuamos, muchas veces, siendo
imperfectos e injustos, piedras brutas, la sociedad que construimos no podrá
ser justa ni perfecta. Por lo tanto, para que el proyecto tenga éxito, es
necesario pulir las piedras.
Lapidar a Pedra Bruta
A primeira tarefa é lapidar as pedras brutas, que somos nós mesmos. Este trabalho sobre a pedra bruta consiste em ocupa-se de si mesmo visando se conhecer melhor. Buscar o aperfeiçoamento pessoal. Cuidar de si mesmo. Esta condição poderíamos simbolicamente associar ao grau de aprendiz maçom - aquele que busca conhecer para amar.
Pulir la Piedra Bruta
La primera tarea es pulir las piedras brutas que somos nosotros mismos. Este trabajo sobre la piedra bruta consiste en ocuparse de sí mismo. Buscar el mejoramiento personal. Cuidar de sí mismo. Esta condición podríamos simbólicamente asociarla al grado de aprendiz masón - aquel que busca conocer para amar.
O mestre Leloup lembra que antes de querer amar os outros, antes de querer amar a Deus, é preciso cuidar de si mesmo. Amar a si mesmo. Mas, não se trata de amar o que sonhamos ser. Não se trata de amar o que pensamos ser. Trata-se de amar o que realmente somos. Isto significa que devemos nos amar, mesmo sabendo que somos um composto de erros e acertos. Um composto de virtudes e vícios. Um composto de luz e sombra.
El maestro Leloup recuerda que antes de querer amar a los otros, antes de
querer amar a Dios, es necesario cuidar de sí mismo. Amarse a sí mismo. Pero,
no se trata de amar lo que soñamos ser. No se trata de amar lo que pensamos
ser. Se trata de amar lo que realmente somos. Esto significa que debemos
amarnos, aún sabiendo que somos un compuesto de errores y aciertos. Un
compuesto de virtudes y vicios. Un compuesto de luz y sombra.
Portanto, o grau de aprendiz para cada obreiro consiste em conhecer o que ele é e a partir daí se amar apesar de reconhecer que é diferente do que pensava ser. Se amar significa não ter medo deste conhecimento. Lembremos que o medo conduz ao contrário do que o amor proporciona. O amor liberta, o medo aprisiona.
Por lo tanto, el grado de aprendiz para cada obrero, consiste en conocer lo que
él es y a partir de ahí amarse a pesar de reconocer que es diferente de lo que
pensaba ser. Amarse significa no tener miedo de este conocimiento. Recordemos
que el miedo conduce a lo contrario de lo que el amor proporciona. El amor
libera, el miedo aprisiona.
O caminho que leva ao “conhecer a si
mesmo” deve conduzir ao “aceitar de si mesmo”. Aceitar o nosso corpo, as
limitações da nossa inteligência, das condições concretas da nossa existência.
Enfim, aceitar os nossos limites como condição para tornar nossos potenciais em
ação transformadora. A aceitação de si mesmo é essencial, porque nada poderemos
construir na direção da utopia, se não nos aceitamos como somos a cada
instante. Conhecer e aceitar o que se conhece constituem as duas primeiras
etapas do grau de aprendiz.
El camino que lleva a "conocerse a sí mismo" debe conducir a "aceptarse a sí mismo". Aceptar nuestro cuerpo, las limitaciones de nuestra inteligencia, las condiciones concretas de nuestra existencia. En fin, aceptar nuestros límites como condición para convertir nuestras potencialidades en acción transformadora. La aceptación de sí mismo es esencial, porque nada podremos construir en dirección a la utopía si no nos aceptamos como somos a cada instante. Conocer y aceptar lo que se conoce constituyen las dos primeras etapas del grado de aprendiz.
A terceira etapa da lapidação da
pedra bruta, ainda no grau de aprendiz, surge naturalmente após as duas
primeiras etapas e consiste na confiança em si mesmo. A consequência do
conhecimento e da aceitação de si mesmo é o enraizamento do maçom. Este
enraizamento são os alicerces da construção da maçonaria e é o que nos permite
permanecer de pé diante das dificuldades e das adversidades. O conhecimento e a
aceitação proporcionam, além da confiança, a humildade. Os pés no chão, na
terra, as raízes do maçom.
La tercera etapa de pulir la piedra bruta, aún en el grado de aprendiz, surge
naturalmente después de las dos primeras etapas y consiste en la confianza en
sí mismo. La consecuencia del conocimiento y de la aceptación de sí mismo, es
la raíz del masón. Este enraizamiento es el fundamento de la construcción en la
masonería y es lo que nos permite permanecer de pié delante de las dificultades
y adversidades. El conocimiento y la aceptación de proporcionar, además de la
confianza, la humildad. Los pies en el suelo, en la tierra, las raíces del
masón.
O mestre Leloup nos seus versos nos
faz acreditar que quando o obreiro conhece e aceita o que é – os seus os
limites e as suas possibilidades. Quando o obreiro está seguro de quem ele é,
não precisa mais nada acrescentar. Não precisa provar a cada instante que é
forte, que é verdadeiro no que faz. Não que seja possuidor da verdade absoluta,
mas que a sua própria existência é verdadeira.
El maestro Leloup en sus versos nos hace creer que cuando el obrero conoce y
acepta lo que es - sus límites y posibilidades. Cuando el obrero está seguro de
quien es, no necesita nada más que añadir. No necesita probar a cada instante
que es fuerte, que es auténtico en lo que hace. No es que sea poseedor de la
verdad absoluta, sino que su propia existencia es verdadera.
Neste ponto surge a atitude do
desapego. O outro tem o direito de nos conhecer, como também tem o direito de
não nos conhecer. Assim, não estaremos reféns de elogios e nem de calúnias. O
desapego consiste em não nos identificar com as imagens que os outros fazem de
nós. Isto porque, conhecendo os nossos limites e possibilidades, nos
reconhecemos como filhos do mesmo Criador. Reconhecermos que somos frutos da
Árvore da Vida.
En este punto surge la actitud del desapego. El otro tiene el derecho de
conocernos, como también tiene el derecho a no saber. Así no seremos rehenes de
elogios ni de calumnias. El desapego consiste en no identificarnos con las
imágenes que otros hacen de nosotros. Esto porque, conociendo nuestros límites
y posibilidades, nos reconoceremos como hijos del mismo Creador. Reconoceremos
que somos fruto del Arbol de la Vida.
Poeta Hiran de Melo - Mestre Instalado, Cavaleiro Rosa Cruz e Noaquita - oráculo de Melquisedec, ao Vale do Mirante, 21 de abril de 2010 da Revelação da Luz do Cristo.
Traducción libre al español: Ma. Consuelo Alvarez
Comentários
Postar um comentário